+
JMJ
F
BÓG POWINIEN BYĆ JEDYNYM PRZEDMIOTEM NASZYCH MYŚLI, UCZUĆ,
PRAGNIEŃ I CZYNÓW
Wiem, o Panie mój, że Tobie jedynie się należą wszystkie moje myśli, uczucia i czyny, bo od Ciebie mam życie. Ty mnie utrzymujesz, Ty jeden tylko masz do mnie prawo, do Ciebie powinnam zupełnie należeć.
+
JMJ
F
ŁASKA POWOŁANIA
To życie zakonne było marzeniem moich lat najmłodszych. Wprawdzie były chwile, żem odbiegała od tego pragnienia, ale to chyba tylko pozornie, bo ono w sercu musiało być nieustające. To życie wydawało mi się tak święte, tak doskonałe! Pragnęłam go dlatego, abym Boga mogła doskonalej kochać, gorliwiej Mu służyć, łatwiej duszę swoją zbawić. Prędzej aniżeli mogłam się spodziewać, Bóg spełnił moje pragnienia i dziś już jestem służebnicą Jego.
+
JMJ
F
PRZEŻYWANIE POWOŁANIA
Po co mię, Panie, wyrwałeś z tego świata? Po co wprowadziłeś do domu Twego? Po co tylu łaskami obdarzyłeś? Czy po to, abym tego wszystkiego na większą Twą obrazę używała, abym większą boleść Sercu Twemu zadawała? Bo przecież każdy grzech mój teraźniejszy większą jest dla Ciebie zniewagą, aniżeli grzechy dawnego życia, które popełniałam dlatego, że miałam więcej okazji, a mniej poznania. Ale teraz cóż mię tłumaczyć może? Co mię usprawiedliwi w oczach Twoich?
Błogosławiony Ojciec Honorat Koźmiński, duchowy kierownik błogosławionej Marii Angeli i pierwszych felicjanek, odszedł z tej ziemi po wieczną nagrodę 16 grudnia 1916 roku. Z okazji setnej rocznicy jego śmierci, Sejm ogłosił go jako jednego z Patronów roku 2017.
W naszym Muzeum przygotowana została wystawa tymczasowa ukazująca jego życie, rolę jaką odegrał w historii Zgromadzenia Sióstr Felicjanek oraz informacje dotyczące zgromadzeń, które założył odpowiadając na potrzeby polskiego społeczeństwa XIX wieku.
z Pamiętnika Zgromadzenia Sióstr św. Feliksa z Kantalicjo, 1912 r.
1.Ponieważ Siostry z dobroci Boskiej zostały powołane do zakonu, pozostającego w szczególnej opiece Najświętszej Panny i w niezwykły sposób w Jej Sercu są zamknięte, przeto starać się powinny i w duchu doskonale jednoczyć się z tym Sercem, odbijać na sobie wszystkie Jego cnoty, przejąć się duchem, jaki córkom tego Serca przystoi.
Dnia 22 lipca 1879 roku oficjalnie założono przy Zgromadzeniu Sióstr Felicjanek w Krakowie ?Stowarzyszenie Pobożne Straży Duchownej Niepokalanego Serca Maryi dla wyjednania nawrócenia grzeszników?.
Matka Maria Magdalena Borowska, ówczesna przełożona generalna, w liście okólnym do wszystkich sióstr Zgromadzenia, zawierającym ważniejsze wypadki z roku 1878 ? 1879, donosząc o tym fakcie, pisze:
W Apelu Orędzia Fatimskiego Siostry Łucji, czytamy, że Ci, którzy będą żyć nabożeństwem do Niepokalanego Serca Maryi, będą prawdziwie nawróceni i poświęceni Bogu, Ci stanowić będą nowe pokolenie, które zwycięży zło! To nowe pokolenie jest pokoleniem Niepokalanego Serca, a Maryja jest jego Matką.
[Łowicz, około 25 XII 1864]
Zawsze się weselcie, bezustannie módlcie się, za wszystko dziękujcie, bo taka jest ku Wam wszystkim Wola Pana naszego Jezusa Chrystusa.
Moje Siostry Najmilsze, moje najdroższe dzieci w Sercu Jezusa i Maryi, do Was wszystkich tęskniące za Wami serce moje w tych słowach dziś się odzywa, bo zawsze przy tych wielkich Świętach z jednymi osobiście, z drugimi w duchu i choć listownie zwyczajna byłam dzielić się tym weselem, jakie napełniać nas powinno przy tak wielkiej uroczystości przyjścia na świat Oblubieńca naszego.
Modlitwy ułożone przez o. Honorata
dla przełożonych Zgromadzenia Sióstr Felicjanek
po rozproszeniu w 1864 roku.
O Pani świata całego i nasza, która sama zarządzasz łaskawie tym Zgromadzeniem w Sercu Twoim złożonym, mnie niegodnej służebnicy Twojej, w zastępstwie Twoim nad Twym domkiem postanowionej, racz przybyć na pomoc. A im w nędzniejsze ręce powierzyłaś zarząd Twojej rodzinki, tym więcej wspieraj swą wszechwładną opieką, aby przez moje niedołęstwo nie stała się krzywda któremu dziecku Twojemu.